Warszawa. Wniebowstąpienia Pańskiego

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego stał się symbolem Ursynowa, osiedla określanego jako sypialnia Warszawy, gdzie nie planowano w ogóle obiektów sakralnych. Różnorodny żywioł ludnościowy, oderwany od tradycyjnego podłoża społecznego, zlokalizowany na Ursynowie, pozwalał ówczesnej inżynierii społecznej snuć wizje aglomeracji całkowicie zlaicyzowanej. Wbrew tym zamysłom, w połowie lat siedemdziesiątych ks. Tadeusz Wojdat – proboszcz parafii w Grabowie, został powołany przez władze kościelne do organizacji parafii na nowo powstającym osiedlu.

W 1976 r. proboszcz T. Wojdat przedłożył stosowny wniosek o wskazanie terenu i pozwolenie na budowę kościoła, wskazując lokalizację świątyni w miejscu, gdzie kościół stoi obecnie. W rządowych planach urbanistycznych w tym miejscu znajdował się tzw. Pasaż Ursynowski z kinem, teatrem, hotelami oraz targowiskiem. Po pokonaniu wielu trudności przez ks. T. Wojdata, w lipcu 1980 roku Naczelny Architekt Warszawy – T. Szumielewicz – wydał pozwolenie na budowę kościoła i budynków parafialnych w miejscu wybranym przez ks. T. Wojdata.

Była to działka o powierzchni ok. hektara; powierzchnia zabudowy liczyła 3648 metrów kwadratowych; powierzchnia całkowita 7411 metrów kwadratowych ,kubatura 49 600 metrów sześciennych.

Architekt Marek Budzyński, który projektował w tym czasie Ursynów Północny, został zarekomendowany przez władze kościelne do realizacji projektu. Projektowanie kościoła zajęło 5 lat. Projekt został dopracowany wspólnie ze Zbigniewem Badowskim.

12 kwietnia 1981 odprawiono pierwszą Mszę św. w tymczasowej kaplicy na terenie nie istniejącego jeszcze, kościoła. 3 maja bp. Jerzy Modzelewski poświęcił plac pod budowę, a 1 września oddano do użytku pierwszy, tymczasowy budynek katechetyczny. Jednocześnie Kuria Metropolitalna Warszawska zatwierdziła projekt architektoniczny kościoła. Prace budowlane przy właściwym kościele rozpoczęto 5 marca 1982 r., a 28 listopada Prymas Polski, kardynał Józef Glemp dokonał wmurowania kamienia węgielnego i aktu erekcyjnego. Na Boże Narodzenie 25 grudnia 1982 roku, bp. Władysław Miziołek poświęcił w stanie surowym dolny kościół i oddał do użytku. Na terenie budowy 23 lutego 1983 r. wydarzył się pożar, który opóźnił dalszą budowę.

Erygowanie parafii nastąpiło 1 grudnia 1984 roku. W parafii docelowo miało mieszkać ok. 35 tys. osób. Mieszanka społeczna mieszkańców, pozbawionych tradycyjnych więzi rodzinnych i sąsiedzkich, nie ułatwiała budowania społeczności parafialnej. Z tego powodu w badaniach społeczno-religijnych tamtego okresu wskaźniki religijności mieszkańców Ursynowa nie wypadały imponująco. Jednak praca duszpasterska ks. proboszcza Tadeusza Wojdata, przy wsparciu wikariuszy stopniowo zaczęła przynosić pozytywne rezultaty.

Powstał stały budynek administracyjno-katechetyczny, który oddano do użytku, 28 maja 1987 r. W dwa lata później 4 maja 1989 r. oddano w stanie surowym górny kościół. Od 1 września 1992 r. na terenie parafii rozpoczęło działalność I Katolickie Liceum Społeczne, a w styczniu 1996 r. zaczął ukazywać się wydawany do dzisiaj miesięcznik parafialny – „Wiadomości Ursynowskie”.

21 maja 1998 kard. Józef Glemp poświęcił ukończony dolny kościół. W tym samym roku, w skrzydle administracyjnym budynku rozpoczęła działalność świetlica socjoterapeutyczna Caritas oraz został założony chór parafialny Vox Cordis. 16 kwietnia 2000 oddano do użytku dzwonnicę, na której zawieszono dzwon „Głos Maryi” dotychczasowo wiszący na tymczasowej konstrukcji oraz dwa nowe dzwony „Wniebowstąpienie Pańskie” i dzwon „Jubileuszu Roku 2000”. Konsekracja górnego kościoła nastąpiła 29 maja 2003 r. – dokonał jej kard. Józef Glemp.

Na początku Wielkiego Postu w marcu 2006 roku została ukończona i poświęcona przez bp. Piotra Jareckiego Droga Krzyżowa, autorstwa ursynowskiego malarza Franciszka Maśluszczaka. W tym samym roku 18 czerwca został koronowany obraz Matki Bożej Wytrwale Szukającej. Powtórna koronacja nastąpiła 18 czerwca 2011. Natomiast we wrześniu 2006 oddano do użytku organy koncertowe. Pierwszy koncert organowy odbył się w październiku 2008. Parafia poza działalnością czysto liturgiczną i duszpasterską od lat współpracuje z Urzędem Dzielnicy w dziedzinie krzewienia kultury. Odbywają się różne kulturalne i patriotyczne wydarzenia na skalę Dzielnicy. Istnieje Kaplica Pamięci Narodowej, działa Galeria „Wieża”, w której prezentowane są interesujące wystawy sztuki.

Od początku powstawania parafii w sposób szczególny towarzyszyła jej Matka Boża w różnych wizerunkach. Pierwszy obraz Matki Bożej dedykowany parafii został namalowany przez panią Marię Wałkowską. Ksiądz Jan Twardowski urzeczony tym wizerunkiem napisał wiersz „Matka Boża Ursynowska”. Następny obraz to Matka Boża Częstochowska – namalowany do filmu: „Dekalog” kręconego w budującym się kościele Wniebowstąpienia Pańskiego i podarowany przez znanego reżysera Krzysztofa Kieślowskiego. Znajdują się też dwie figury Matki Bożej, podarowane przez przyjaciół z Francji wspierających parafię materialnie podczas stanu wojennego. I wreszcie ten ostatni wizerunek Matki Bożej z dzieciątkiem Jezus z XVII wieku – koronowany w 2006 roku, który znalazł się w parafii w sposób niezwykły, obraz porzucony na klatce schodowej, zniszczony, pozbawiony jakiejkolwiek czci, oddany przez Policję do parafii, ówczesnemu Proboszczowi. Dzisiaj wizerunek otaczany jest wielką czcią. Nosi tytuł Matki Bożej Ursynowskiej – Wytrwale Szukającej i rozsławia to miejsce. Obraz przy którym wierni doznają wielu łask. Na uwagę zasługuje również Rzeźba „Ecce Homo” przedstawiająca Chrystusa ubiczowanego w cierniowej koronie, prawdopodobnie z XVII wieku.

W kościele Wniebowstąpienia Pańskiego, znajdują się liczne relikwie błogosławionych i świętych: bł. ks. Jerzego Popiełuszki, bł. Antoniego Rewery, św. Zygmunta Felińskiego, św. s. Faustyny, św. Jana Pawla II, św. Ojca Pio.

Do Świątyni z Parku im. Jana Pawła II, powstałego w 80. rocznicę urodzin Papieża Polaka, wchodzi się przez symboliczny krzyż. W niszy przed kościołem znajduje się mozaika św. Jana Pawła II, wykonana w rocznicę śmierci przez małżeństwo artystów Guzowską i Rychtera. Również mozaika św. Pawła wewnątrz kościoła, wykonana z okazji Roku św. Pawła jest autorstwa tych samych artystów.

Od 2012 roku Proboszczem parafii Wniebowstąpienia Pańskiego jest ks. prałat Dariusz Gas – kontynuator dzieła zapoczątkowanego przed ponad 36 laty. Parafia posiada duży Ośrodek Duszpasterski. Pracuje w parafii pięciu wikariuszy i dwóch rezydentów oraz 8 Sióstr ze Wspólnoty Córek św. Franciszka Serafickiego, które posługują w parafii już od 1984 r. Są również katechetkami. W parafii swego czasu zrodziły się powołania kapłańskie i zakonne. Na przestrzeni lat było ich jedenaście.
Istnieje 30 wspólnot parafialnych i ciągle tworzą się nowe. Szeroko rozwinięta jest działalność charytatywna. Działa świetlica Caritas dla dzieci w wieku szkolnym i Parafialny Oddział CARITAS, pomagający najbardziej potrzebującym. Uruchomione zostało w miejscu po Społecznym Liceum Katolickim – Centrum Rodziny, prowadzące poradnictwo rodzinne, pomoc psychologiczną i terapię uzależnień we wspólnotach AA i Al.- Anon. W parafii od dwóch lat znalazła swoje miejsce Wspólnota Sant’Egidio, organizująca we współpracy z parafią wigilię dla bezdomnych, na 400 osób. Działa Parafialna Biblioteka.

Budynek kościoła pojawiał się w kilku filmach (m.in. w Dekalogu I Krzysztofa Kieślowskiego) oraz teledyskach (m.in. Mars napada Kazika i Polskie mięso )

Zredagowali:

Zofia Manowiecka
Stanisław Popławski