Rówieśnik Niepodległej nagrodzony medalem „Za zasługi dla Archidiecezji Warszawskiej”
Uroczystość odbędzie się dokładnie w setną rocznicę urodzin laureata i rozpocznie się Mszą św. o godz. 9.00 w Sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki przy ul. Hozjusza 2. Medal wręczą Wyróżnionemu: o. Emilio de Cardenas SM, asystent kościelny Federacji Sodalicji Mariańskich w Polsce i Grzegorz Baran, prezes Federacji Sodalicji Mariańskich w Polsce. Obecni będą również inni członkowie zarządu Federacji oraz sodaliski i sodalisi.
Stanisław Michnowski urodził się 10 listopada 1918 roku we wsi Młodzawy (obecnie jest to część Skarżyska-Kamiennej). Ukończył szkołę powszechną i Liceum Ogólnokształcące im. A. Witkowskiego w Skarżysku. Maturę zdał z wyróżnieniem w 1937 r. W tym samym roku, po zdaniu egzaminu, został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej. Studia, przerwane przez wybuch II wojny światowej, wznowił i ukończył po wojnie. Równolegle ze studiami podjął na uczelni pracę na stanowisku młodszego asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Matematyki. Był jednym z założycieli i redaktorem naczelnym czasopisma naukowo-technicznego „Politechnika” – organu wszystkich politechnik krajowych.
Na studiach, jeszcze przed wybuchem wojny, wstąpił do Sodalicji Mariańskiej Akademików. Była to bardzo prężna wspólnota, która miała za zadanie kształtować swoich członków na wybitnych chrześcijan, szczerze dążących, pod opieką Matki Bożej, do własnej świętości
Ślubowania sodalicyjne złożył wiosną 1939 r. w kościele akademickim św. Anny w Warszawie, po zakończeniu kursu przygotowawczego prowadzonego przez o. Józefa Jarzębowskiego i zdaniu egzaminu.
Wybuch wojny zastał Stanisława Michnowskiego w Skarżysku-Kamiennej. Wstąpił na ochotnika do dużej grupy operacyjnej i przez 10 dni był na froncie. Następnie działał w konspiracji, najpierw w organizacji wojskowej „Orzeł Biały”, następnie od 1941 r. w organizacji wojskowej „Polska Niepodległa”, z której został oddelegowany do Szkoły Podchorążych AK w Obwodzie Morwa. Potem służył w oddziale Kedywu Okręgu Radomsko-Kieleckiego, był uczestnikiem Powstania Warszawskiego w oddziałach „Obroży”.
Po wojnie, kontynuując studia, zajął się odbudową struktur Sodalicji Mariańskiej Akademików. Pomagało mu kilku sodalisów z przedwojennej sodalicji. Jednak, z uwagi na represje Urzędu Bezpieczeństwa, zorganizowana praca sodalicyjna po wojnie szybko ustała. Życie sodalicyjne było kontynuowane tylko w małych, nieformalnych grupach i grupkach.
Po ukończeniu studiów w 1950 r. Stanisław Michnowski, w wyniku nacisków partyjnych, został zwolniony ze stanowiska asystenta na uczelni i z trudem dostał pracę w Obserwatorium Geofizycznym w Świdrze, przejętym później przez Instytut Geofizyki PAN. Tam pracował, kierując pracownią Elektryczności Atmosfery, aż do przejścia na emeryturę w 1990 r.
Doktorat uzyskał w 1972 r., docenturę w 1984 r. Przez pięć lat wykładał dodatkowo na Wydziale Sanitarnym Politechniki Warszawskiej. Od 1969 r. działał w Międzynarodowym Komitecie Elektryczności Atmosfery, później Międzynarodowej Komisji Elektryczności Atmosfery (ICAE), przy Światowej Unii Geofizycznej. W czasie jednej kadencji był przewodniczącym podkomisji Komitetu, następnie wielokrotnie wybierano go na członka ICAE. W 2014 r. został wyróżniony godnością członka honorowego ICAE.
Przez wiele kadencji był również członkiem Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej. Utworzył i przez wiele lat prowadził działalność krajowej Sekcji, a później Oddziału Fizyki Wnętrza Ziemi i Przestrzeni Okołoziemskiej Polskiego Towarzystwa Geofizycznego. Został wybrany honorowym przewodniczącym tego Oddziału.
Rozbudował obserwatorium w Świdrze, zorganizował stacje badań w strefie polarnej na Spitsbergenie, a wcześniej dwie stacje elektryczności atmosfery w Wietnamie. Jest autorem ponad 120 publikacji naukowych i 3 monografii, w tym jednego podręcznika wydanego w Wietnamie. W dalszym ciągu, na miarę swoich możliwości, publikuje razem ze współpracownikami prace badawcze z dziedziny elektryczności atmosfery. Publikuje również wspomnienia i refleksje historyczne, odwiedza szkoły, gdzie dzieli się z młodzieżą swoimi wspomnieniami. Jest członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Został odznaczony m.in. Krzyżem Armii Krajowej nadanym w Londynie.
Stanisław Michnowski, na miarę swoich możliwości zdrowotnych, nadal stara się uczestniczyć w życiu swojej parafii na Żoliborzu w Warszawie. Regularnie bierze udział w spotkaniach formacyjnych dawnej Sodalicji Mariańskiej Akademików i Akademiczek, które co kwartał odbywają się w Domu Pielgrzyma „Amicus”, przy Sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki na Żoliborzu. Ogromnie interesuje się życiem współczesnych sodalicji. Młodszych sodalisów zachęca do promowania sylwetek wielkich Polaków, którzy, będąc sodalisami, wykazali się postawą żarliwej wiary i wielkiego umiłowania Ojczyzny.
Biuro Prasowe Archidiecezji Warszawskiej