Na wysokości 26 metrów. Ekspozycja o Janie Pawle II i Prymasie Wyszyńskim

Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie zlokalizowane jest w pierścieniu okalającym kopułę Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Ekspozycję główną przygotowano na wysokości 26 metrów i docelowo zajmie ona ok. 2 tys. metrów kwadratowych powierzchni.

Wystawa będzie opowiadać historię dwóch patronów – św. Jana Pawła II i prymasa Stefana Wyszyńskiego – na tle stulecia, w którym żyli. Jej ramy chronologiczne obejmują okres od 1901 roku, czyli roku urodzin Stefana Wyszyńskiego do 2005 roku, a więc śmierci Jana Pawła II. Ekspozycja ukaże wpływ obu bohaterów na losy Kościoła i Polski, ich wkład w zachowanie wiary i tożsamości narodowej, kulturowej Polaków oraz obalenie komunizmu.

Dziewięć głównych stref muzealnych: „Wspólnota”, „Dom”, „Kraków”, „Będziesz miłował”, „Mamo”, „Zło dobrem zwyciężaj”, „Pokój łez”, „Urbi et Orbi” oraz „Dekalog” – związanych jest z kluczowymi momentami życia patronów Muzeum, każda zawiera głęboki przekaz historyczny i moralny, osadzony w warstwie artystycznej.

Strefa „Wspólnota” to wielkoformatowa projekcja filmowa z historyczną homilią wygłoszoną przez Jana Pawła II 2 czerwca 1979 r. na placu Zwycięstwa w Warszawie. Padają tam kluczowe nie tylko dla wystawy słowa: „Wszystko, co Polskę stanowi”.

„Dom” – składa się z trzech mniejszych stref:

• rosyjskiej – wskazującej, że Stefan Wyszyński urodził się w zaborze rosyjskim, w mazowieckiej Zuzeli;
• polskiej – prezentującej losy naszych bohaterów w niepodległej Polsce: dzieciństwo i młodość Karola Wojtyły w Wadowicach oraz działalność duszpasterską, publicystyczną i społeczną młodego ks. Stefana Wyszyńskiego we Włocławku;
• niemieckiej (czas okupacji) – przedstawiającej działalność kapłańską ks. Wyszyńskiego w Kozłówce, Żułowie i Laskach, gdzie pełnił funkcję kapelana w Powstaniu Warszawskim oraz aktywność poetycką i teatralną, pracę fizyczną w fabryce Solvay i wreszcie wstąpienie do tajnego seminarium duchownego – Karola Wojtyły. W strefie znajdują się eksponaty z lat dziecięcych Karola Wojtyły, w tym laska jego ojca.

„Kraków” – strefa zaaranżowana na przedwojenne atelier fotograficzne, służąca jako tło do pokazania aktywności studenckiej, aktorskiej i twórczej Karola Wojtyły. Atrakcją są autentyczne meble z zakładu fotograficznego Pawła Bielca, w którym wykonano słynny portret Wojtyły, tableau aktorskie oraz aparat fotograficzny, którym ten portret wykonano.

„Będziesz miłował” – to stalinizm, czyli okres największego prześladowania Kościoła, którego apogeum stanowi aresztowanie prymasa Stefana Wyszyńskiego. Wśród eksponatów – stuła prymasa, którą używał podczas ostatniej mszy św. przed aresztowaniem.
„Forma Polonia” – nawiązanie do tytułu obrazu, który znajduje się w tej strefie: Tadeusz Boruta, Forma na chleb powszedni, na opłatek, na babkę świąteczną i na baranka wielkanocnego.

„Zło dobrem zwyciężaj” – strefa prezentująca ponurą rzeczywistość PRL-u, z akcentem na polskie miesiące: czerwiec 1956, grudzień 1970, czerwiec 1976, sierpień 1980; w tej samej strefie – Sobór Watykański II jako przełomowe wydarzenie w życiu Kościoła katolickiego, z uwzględnieniem roli prymasa Stefana Wyszyńskiego i arcybiskupa Karola Wojtyły.

„Pokój łez” – to okoliczności wyboru Karola Wojtyły na papieża, reakcje świata, pierwsze gesty i słowa Jana Pawła II. Scenograficzną atrakcją jest tzw. pokój łez – garderoba w Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie nowo wybrany papież przebiera się z szat kardynalskich w papieskie – w którym eksponowane są realistyczne obrazy Aldony Mickiewicz.

„Urbi et Orbi” – obraz odchodzenia Jana Pawła II, ostatnie – nieme – błogosławieństwo, pogrzeb. W strefie – eksponowana jest kopia kapy, w której Jan Paweł II otwierał Drzwi Święte w bazylice św. Piotra, inaugurując Wielki Jubileusz Roku 2000.

„Dekalog” strefa kończąca zwiedzanie – źródło nauczania i życia Stefana Wyszyńskiego i Karola Wojtyły, z ich cytatami, wyrażone w symbolice malarskiej przez Stefana Gierowskiego, wybitnego przedstawiciela polskiej awangardy.