Kwartalnik „Pastores” o miłosierdziu

Od jakości naszej spowiedzi i doświadczenia miłosierdzia we własnym życiu zależy nasza posługa w konfesjonale. Zapraszamy do lektury kwartalnika "Pastores". Temat: "Miłosierni"

Inaczej niż za poprzednich pontyfikatów, zwłaszcza po wielkiej encyklice Dives in misericordia, temat miłosierdzia wywołuje dzisiaj kontrowersje. Czy miłosierdzie Boga jest reakcją na grzech człowieka, czy też Bóg jest miłosierny z natury i kochałby człowieka miłością miłosierną, nawet gdyby nigdy nie wydarzył się grzech pierworodny (ks. G. Strzelczyk)? Czym jest „prawdziwe” miłosierdzie i jak je odróżnić od „fałszywego” miłosierdzia (ks. H. Zieliński)? Czy miłosierdzie to odruch wzruszenia na widok nieszczęśliwego człowieka, jak w przypowieści o Samarytaninie, czy też dopiero działanie podejmowane pod wpływem tego wewnętrznego poruszenia (ks. A. Kiełtyk, P. Kreeft)? Kiedy miłosierdzie okazuje się zwykłą pobłażliwością, a w związku z tym także brakiem szacunku zarówno dla ofiary, jak i sprawcy zła?

1. Człowiek doznaje miłosierdzia i okazuje je zawsze w konkretnej sytuacji. W życiu kapłańskim najczęściej spotykamy się z miłosierdziem w konfesjonale. Księża należą do grupy wiernych często korzystających ze spowiedzi. Od jakości naszej spowiedzi i doświadczenia miłosierdzia we własnym życiu zależy nasza posługa w konfesjonale (ks. J. Szcześniak). Ludzie, którzy klękają po drugiej stronie kratek konfesjonału, bywają uczestnikami, a niekiedy także sprawcami wielkich dramatów (ks. W. Królak).

2. O ile coraz lepiej rozumiemy rodziców przeżywających żałobę po stracie dziecka, także nienarodzonego (P. Kieniewicz MIC), o tyle dramat kobiety, która zabiła własne dziecko, wydaje się wciąż pozostawać tematem tabu (A. Rusak). Słowa o syndromie postaborcyjnym albo wypowiadane są zbyt lekko, jakby bez zrozumienia, albo spotykają się ze strony zwolenników tzw. prawa do aborcji z uśmiechem towarzyszącym poczuciu „naukowej” wyższości. Tymczasem dramat „zablokowanej żałoby” rzutuje nie tylko na całe życie niedoszłych rodziców, ale również na ich relację z Bogiem i zdolność otwarcia się na Boże miłosierdzie. Innym dramatem, z którym spotykamy się w konfesjonale, jest przemoc w rodzinie, także seksualna (A. Derdziuk OFMCap). Gdy dziecko decyduje się mówić o tym w konfesjonale, spowiednik ma przed sobą trudne zadanie.

3. Temat miłosierdzia poruszany był także podczas synodów biskupów o rodzinie. Nie należy go kojarzyć wyłącznie z tzw. sytuacjami nieregularnymi. Jadwiga i Jacek Pulikowscy, uczestnicy ostatniego synodu, zastanawiają się, jak w parafii przygotowywać narzeczonych do przyjęcia sakramentu małżeństwa i do życia w rodzinie. Inny aktualny wątek stanowi pytanie o reformę polskiej szkoły (J. Horowski), a zwłaszcza o kondycję gimnazjalistów (XW), czy o konwersje z islamu (B. Zajączkowska).

ks. Piotr Mazurkiewicz