Podkowa Leśna. Św. Krzysztofa

W Mieście-Ogrodzie powinien znajdować się również Kościół-Ogród – postanowili członkowie Komitetu Budowy Kościoła w Podkowie Leśnej, który zawiązał się w 1932 r. Kościół zlokalizowano w oddaleniu od głównego traktu ulicznego na działce liczącej 4413 m kw.

Projekt Brunona Zborowskiego, Profesora Politechniki Warszawskiej, został zainspirowany pawilonem polskim prezentowanym na wystawie w Paryżu w roku 1932, z oszklonymi drzwiami, wychodzącymi na teren zieleni z pergolami i niskim murkiem z piaskowca.Gospodarzami i budowniczymi kościoła w Podkowie Leśnej byli sami mieszkańcy, którzy samodzielnie zebrali fundusze. Uroczyste położenie kamienia węgielnego odbyło się 11 listopada 1932 roku z udziałem ofiarodawców — przedstawicieli klubów motoryzacyjnych i lotniczych oraz licznie zgromadzonych innych gości.

Budowa trwała od kwietnia do listopada 1933 r. 5 listopada tego roku abp Antoni Szlagowski poświęcił nowy kościół. W roku 1934 prof. Zygmunt Hellwig, znany projektant ogrodów, przygotował projekt zazielenienia, zrealizowany póżniej wraz z miejscowymi fachowcami — Eweliną Krzyżewską, Władysławem Milewskim i Kujathem. Pergole, dach nad pergolą i murki wykonano dopiero w roku 1943 z kamienia przywiezionego w 1939 r. (tuż przed wybuchem wojny).

W czasach powojennych nie mogło być mowy o dalszym urządzaniu przykościelnego ogrodu czy rozbudowie samego kościoła, mimo że w tej sprawie kierowano liczne petycje do władz. Dopiero w roku 1964 ks. dr Franciszek Bartański otrzymał zatwierdzenie projektu i zezwolenie na rozbudowę istniejącej już wtedy tzw. “Kancelarii”, stojącej przy kościele.

W czerwcu Kuria mianowała nowego proboszcza, który jako wikariusz-adiutor objął urząd 31 lipca 1964 r. Ks. Leon Kantorski już 15 sierpnia tego roku rozpoczął budowę plebanii i przystąpił do urządzania ogrodu na terenie przykościelnym.

W latach 1985-1988, w związku z koniecznością zapewnienia odpowiednich warunków uczestnictwa w liturgii, kościół rozbudowano wg projektu arch. Janusza Tofila i inż. Andrzeja Gierosa. Wyłoniona w zamkniętym konkursie koncepcja obejmowała powiększenie nawy głównej o 250 m², utrzymanie dotychczasowego stylu istniejącej świątyni, zachowania przejazdu dla pojazdów biorących udział w autosacrum, otwarcie widoku na prezbiterium z nawą główną oraz stworzenie przylegającej do niej przeszklonej przestrzeni dla matek z dziećmi. Wnętrza uświetniają dzieła prof. Stanisława Słoniny oraz prof. Kazimierza Gustawa Zemły.