Przed 38. laty zmarł kard. Stefan Wyszyński. Modlimy się o jego beatyfikację
O czterech filarach duchowości prymasa Wyszyńskiego mówił w Wielki Czwartek kard. Kazimierz Nycz. Wspomniał czcigodnego sługę Bożego w kontekście jego zbliżającej się beatyfikacji. – Z jednej strony chcemy modlić się żeby była jak najprędzej, a także o to, żebyśmy potrafili tę beatyfikację wykorzystać do ożywienia wiary w ludzie Bożym ale także kapłańskiej posługi – zaznaczył metropolita warszawski.
Charakteryzując duchowość Prymasa Tysiąclecia kard Nycz wskazał, że jest ona oparta na czterech filarach. Pierwszy wyrażają słowa “Soli Deo”, które nosił nie tylko w herbie biskupim, ale była to zasada jego służby Bogu i Kościołowi. Drugi filar jego duchowości to Kościół – w modlitwie o beatyfikację wiele razy prosimy o wstawiennictwo tego, “który, umiłował Kościół”. Trzecim filarem jest Matka Najświętsza, którą kochał w relacji do Chrystusa i Kościoła, czwartym – ojczyzna. Kochał ojczyznę jako ojczyznę, wszystkich którzy ją stanowią, bez dzielenia. To był człowiek miłości ojczyzny, miłości człowieka aż do miłości nieprzyjaciół” – podkreślił kard. Nycz. Metropolita warszawski zachęcał, by “Bogu dziękować za tego wielkiego pasterza” ale też zastanawiać się na co dzień, jak i w czym powinniśmy go w naszych czasach naśladować.
Badacz archiwów i spuścizny kard. Wyszyńskiego dr hab. Paweł Skibiński wskazuje na cztery szczególne aspekty dziedzictwa Prymasa Tysiąclecia. Jego zdaniem, jest to człowiek miłości, nadziei, wiary i pracy:
Człowiek miłości
- miłość Ojczyzny – głęboka, uporządkowana, oparta na teologii narodu jako wspólnoty naturalnej, postrzegana także jako element służby Kościołowi (np. Wielka Nowenna jako program zmiany moralnej narodu po wojnie i wprowadzeniu komunizmu);
- miłość nieprzyjaciół – modlitwa za prześladowców i wybaczenie im, zdolność do współpracy
- miłość Kościoła – oddanie papieżom, lojalność wobec Kościoła mimo także trudnych sytuacji w życiu Kościoła
- miłość człowieka – delikatności i szacunek dla podwładnych, połączony z wymaganiem
Człowiek nadziei:
- w sytuacji skrajnie trudnej, przy pełnej świadomości tej sytuacji zachowywał nadzieję opartą na wizji nadprzyrodzonej, zaufaniu Opatrzności, a także na mądrości
- zdolność do myślenia długofalowego, nawet w perspektywie tysiąca lat
Człowiek wiary:
- przekonanie o opiece Opatrzności Bożej, a także Matki Bożej nad nim samym i Polską
- przekonanie o znaczeniu aktów pobożności – m.in. Śluby Jasnogórskie Narodu w 1956 r. oraz Akt Oddania Narodu w Macierzyńską Niewolę Maryi w 1966 r., kult świętych , codzienna pobożność maryjna
- wzór kapłana i biskupa – powaga urzędu i skromność osobista, dostojeństwo i prostota zachowań
Człowiek pracy
- nie tylko teolog, ale i praktyk – przez 33 lata pracował intensywnie z wielkim poświęceniem (np. częstotliwość spotkań 15 minut)
- pracuje z wizją duchową i świadomością znaczenia pracy dla Kościoła i narodu – odrzucenie pracoholizmu, a także pracy wyłącznie dla zysku