Warszawa. Św. Franciszka z Asyżu

Parafia powstała 1 stycznia 1938 roku na podstawie dekretu erekcyjnego z dnia 15.12.1937r., podpisanego przez kardynała Aleksandra Kakowskiego. Utworzona została z terytorium parafii pw. św. Katarzyny na Służewcu.

Na Okęciu (zanim formalnie powstała parafia) istniała od 1934 r. niewielka drewniana świątynia (kaplica), będąca filią parafii p.w. św. Katarzyny. Zbudowano ją staraniem Marii i Stanisława Bagniewskich, właścicieli ziemskich Okęcia, którzy ofiarowali teren pod budowę kościoła. Nadto w budowę świątyni zaangażowały się środowiska wojskowe, pracownicy Zakładów Lotniczych PZL i cywilni mieszkańcy Okęcia. Do 1.09.1939 r. kaplica nieformalnie pełniła także funkcję kościoła garnizonowego. Integracja parafii zakończyła się dopiero po wojnie. Wtedy także dokonano odpowiedniego doposażenia świątyni. Duże zasługi w tej kwestii położył ks. prałat Michał Kliszko, znany w diecezji społecznik, późniejszy proboszcz parafii p.w. św. Trójcy na warszawskim Solcu. Drewniana świątynia zabezpieczała potrzeby religijne wiernych w stopniu wystarczającym do lat 60-tych ubiegłego stulecia. Kiedy nastąpiła zabudowa Okęcia i powstały nowe duże osiedla, drewniany kościół okazał się za mały. Jednak władze komunistyczne nie chciały wyrazić zgody na budowę większej świątyni. Wreszcie na początku pontyfikatu Jana Pawła II, w sytuacji zmiany polityki wobec Kościoła, wydały pozwolenie. Ówczesny proboszcz, ks. Ryszard Bieńkowski, w 1979 r. wraz z wiernymi przystąpił niezwłocznie do budowy. W 1980 r. Sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński, poświęcił i wmurował kamień węgielny. Natomiast w 1987 r. kardynał Józef Glemp konsekrował nową świątynię. Po nagłej śmierci ks. Ryszarda Bieńkowskiego w 1988 r., obecny proboszcz, ks. Władysław Nowicki, kontynuował zadania duszpasterskiej pracy, których nie zdążył ukończyć, bądź nie podjął jego poprzednik. W parafii nie ma znaczących zabytków o charakterze religijnym i narodowym.

Patronką kościoła jest Matka Boża Loretańska. Jej wspomnienie Kościół obchodzi 10 grudnia. Jest to zarazem dzień odpustu parafialnego. Kult Matki Bożej Loretańskiej wywodzi się z sanktuarium domu Najświętszej Maryi Panny w Loretto. Wg archiwów watykańskich, budynek z Nazaretu został przetransportowany drogą morską przez włoską rodzinę noszącą nazwisko Angeli. Sanktuarium Słowa Wcielonego w Loretto jest pierwszym maryjnym sanktuarium o charakterze międzynarodowym.

Wewnątrz domku nad ołtarzem umieszczono figurę Matki Bożej Loretańskiej, przedstawiającą Maryję trzymającą na lewej ręce Dzieciątko. Pośród kaplic znajdujących się w bazylice warto wspomnieć Kaplicę Polską, ozdobioną w latach 1920-1946 freskami, przedstawiającymi dwa wydarzenia z historii Polski: zwycięstwo Jana III Sobieskiego pod Wiedniem oraz cud nad Wisłą.