Warszawa. Św. Alojzego Orione

Księża orioniści w kościele Dzieciątka Jezus rozpoczęli prace w 1954 roku, po likwidacji zakładu przy ul. Barskiej 4. Pierwszym pomocnikiem ks. Szczepary był ks. Józef Józefiak. Od tego momentu notuje się już stałą obecność w pracy duszpasterskiej i szpitalnej.

Pod koniec 1957 roku nadbudowano piętro nad zakrystią i uzyskano w ten sposób mieszkanie z łazienką. Dzięki rozbudowaniu korytarza uzyskano nową zakrystię, a starą przemianowano na kancelarię i przechowalnię szat liturgicznych (obecnie to pomieszczenie służy Służbie Liturgicznej). Władze miasta wydały zgodę na te prace, ponieważ szpital zabronił używać pomieszczenia na swoim terenie. W latach 1965-1967 kościół wyszedł spod administracji szpitala. Na znak, że świątynia jest również dla mieszkańców miasta, rozebrano parkan oddzielający kościół od ul. Lindleya. W latach 1970-1973 zbudowano parterowy dom o łącznej powierzchni 104 m2.

Przejęcie placówki na stałe nastąpiło 9 lutego 1972 roku. Pierwszym rektorem, mianowanym przez Ks. Prowincjała Stefana Batorego, został ks. Henryk Tosik. W kolejnych dwóch latach dokończono budowę domu dla księży. Dekretem z 10 sierpnia 1974 roku Archidiecezja Warszawska zezwoliła orionistom na założenie Domu Zakonnego. Pierwszy skład osobowy był następujący: ks. Batory, ks. Jan Ochoński, ks. Janusz Bąk, ks. Karol Knera i br. Władysław Brzeziński. Dom poświęcił Dyrektor Generalny Zgromadzenia Księży Orionistów ks. Ignazio Terzi czym zainaugurował oficjalnie jego działalność. Cały czas jednak myślano o erygowaniu Parafii.

Zanim to nastąpiło, pod koniec maja 1980 roku rozpoczęto wykopy pod nowe budynki, które miały być zapleczem kościoła. W latach 1980-84 wzniesiono: plebanię, dom katechetyczny, salkę „pod kopułkami” oraz osobne mieszkanie dla kucharki. Zagospodarowanie terenu oraz projekty poszczególnych domów wykonał inż. arch. Zbigniew Zagrodzki.

Wszystkie obiekty zostały poświęcone. Najpierw część klasztorną poświęcił apb. B. Dąbrowski (20 listopada 1983 roku). A część apostolską JE kard. Józef Glemp (3 października 1985 roku).