Warszawa. Matki Bożej Królowej Aniołów

Tym, którzy nie widzieli tego na własne oczy, trudno jest uwierzyć. Nie łatwo nawet to sobie wyobrazić. Prawie ćwierć wieku temu, gdy na Bemowo przybywali jedni z pierwszych michalitów, z trzynastego piętra bloku przy Gołuchowskiej 9, gdzie zamieszkali, jak na dłoni widać było wielki, pusty teren na którym miało się narodzić wielkie osiedle.

Dziś z tego samego miejsca, zajmowanego już od dawna przez świeckich lokatorów, widać liczne, mniejsze lub większe budynki, które przez 25 lat szczelnie wypełniły dawne wojskowe lotnisko i których ciągle przybywa.

Wśród gęstych jak las bloków, można dostrzec srebrny krzyż na wieży kościoła. Góruje on nad budynkami. Przypomina w ten sposób o Bogu, parafianom kościoła Matki Bożej Królowej Aniołów, którzy tutaj wybrali, bądź uczynił to za nich los, miejsce swojego życia.

Zanim powstały ulice i adresy, w niedzielne przedpołudnie szeroki pas startowy proradzieckiego lotniska, służył jako miejsce samochodowej giełdy. Jak wspomina jeden z księży pełno tu było w niedzielę ludzi. Jedni chcieli sprzedać, inni okazyjne kupić swoje szczęście na czterech kółkach.

Historia Parafii lata 1983 – 2011

Do dziś o kościele, który swym kształtem miał przypominać wzbijający się samolot, niektórzy mówią kościół na płycie, jako że i on i całe zresztą osiedle wybudowano na części powierzchni wojskowego lotniska. Teren dzisiejszego lotniska na początku XX wieku znany był jako Piaski lub Szwedzkie Wysota (Szwedzkie Wzgórza), co miało zapewne związek z wyzierającymi od strony Puszczy Kampinoskiej wydmami, jak i wojennymi dziejami Bemowa z okresu wojen szwedzkich. Podczas zaborów Piaski były prawdopodobnie wykorzystywane przez samoloty wojskowe carskiej Rosji, a później kaiserowskich Niemiec. W 1918 roku powstała tu jedna z filii Instytutu Badań Techniki Lotniczej, późniejszego Instytutu Technicznego Lotnictwa. W okresie II wojny światowej wykorzystywane było prawdopodobnie jako lotnisko trawiaste. Po zakończeniu wojny obszar Bemowa został zajęty przez wojsko, które wybudowało tu duże lotnisko dla samolotów odrzutowych, a sam obszar pojawił się na mapach Warszawy dopiero na przełomie lat 70 i 80 ubiegłego wieku. Ostatnia nazwa Lotnisko Babice wzięła się od Fortu Babice.

Odtajnienie tego obszaru było związane z przekazaniem dużej części lotniska pod zabudowę mieszkalną. Tak powstały osiedla Bemowo Lotnisko i Fort Bema. Na dobre, ćwierć wieku temu, historia połączyła to pierwsze ze Zgromadzeniem Michała Archanioła. Ten duży skrawek, liczącego w całości 25 km2 osiedla zamieszkuje już ponad 40 tys. mieszkańców, naszych parafian. To blisko połowa wszystkich bemowiaków (dane z 2006 r. mówią o 101 tys.). Podjęcie pracy przez michalitów właśnie tutaj, to niemała zasługa dwóch kapłanów warszawskiego kościoła. Pierwszym był Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński. W okresie jego rządów w niepodzielonej wówczas jeszcze archidiecezji warszawskiej michalici posługiwali m. in. w parafii Św. Trójcy na Solcu. W czasie jednej z wizyt w kurii biskupiej przedstawiciele Zgromadzenia zwrócili się do Prymasa z prośbą o ustanowienie samodzielnego ośrodka duszpastersko-zakonnego na terenie rozbudowującej się stolicy. W 1981 roku, na krótko przed śmiercią Kardynał Wyszyński przychylił się do prośby, a jego następca, wówczas jeszcze biskup Józef Glemp, mianował Ks. Józefa Żaka, michalitę wikariuszem parafii Św. Józefa na Kole i polecił mu organizowanie ośrodka duszpasterskiego na Bemowie Lotnisku. Był to teren należący do tej parafii, której proboszczem był Ks. Bogdan Sotkiewicz. To druga z ważnych postaci, której zasługi w opisywanej historii są nieocenione. To właśnie Ks. Sotkiewicz zaproponował lokalizację nowej parafii, wydzielając jej terytorium z kierowanej przez siebie placówki.

Stan wojenny mocno utrudnił starania o wydanie pozwolenia na budowę nowego kościoła. Po roku od jego wprowadzenia Urząd Miasta wydał stosowne dokumenty, umożliwiające budowę punktu katechetycznego wraz z zapleczem socjalnym. W sierpniu 1982 roku po uprzednich ustaleniach między Kurią i przełożonymi zakonnymi a władzami miejskimi rozpoczęto porządkowanie terenu, który wkrótce miał się stać placem budowy nowego kościoła. Wcześniej Urząd Dzielnicy Warszawa–Wola przekazał działkę na osiedlu Bemowo II w  wieczyste użytkowanie Zgromadzenia Św. Michała Archanioła.

Jakże wielką radość duszpasterzom i mieszkańcom przyniósł dzień 5 września tego samego roku. Na placu stanął krzyż i barak pełniący odtąd rolę prowizorycznej kaplicy, w której pierwszą mszę św. odprawił bp Jerzy Modzelewski. Ustalono stały porządek mszy świętych. Rozpoczęła się także regularna katechizacja. Ten wrześniowy dzień jest pierwszym oficjalnym dniem pracy Michalitów na Bemowie.  Wkrótce przybywają także pierwsze Siostry Michalitki. 1 października wszedł w życie dekret abp. J. Glempa nadający michalickiemu ośrodkowi na Bemowie, tytuł Najświętszej Maryi Panny Królowej Aniołów.

Wiosną 1983 roku Kuria Metropolitalna przyjęła projekt obiektów sakralnych autorstwa Jerzego Grączewkiego i Tadeusza Nyczaka. Zatwierdziło go także miasto. W lipcu ruszyła budowa kaplicy, którą w grudniu oddano do użytku. Dotychczas niezależnie od pory roku i pogody rzesze wiernych uczestniczyło we Mszy św. pod gołym niebem. Na początku nowego roku Urząd Dzielnicy Wola przyznał dodatkowy teren  i wydał pozwolenie na budowę plebanii i części katechetycznej. 13 maja kaplicę i salki poświęcił bp Kazimierz Romaniuk. Udzielił także wtedy pierwszego w historii tej wspólnoty bierzmowania. Jeszcze przez 10 lat kaplica służyła mieszkańcom coraz większego osiedla. Przed wakacjami 1984 roku, pod kierunkiem inż. Adama Kroczaka rozpoczęto budowę domu parafialnego.

16 lipca tego roku zakończyła się misja Ks. Józefa Żaka. Nowym rektorem kaplicy mianowany został Ks. Stanisław Morawski. Jeszcze w listopadzie złożono w Urzędzie Miasta plany budowy kościoła, które po dwóch miesiącach zostały zatwierdzone. Wczesną wiosną, przygotowując wykopy pod fundamenty nowej świątyni, wywieziono 10 tys. m3 ziemi. Kierownikiem budowy został inż. Jan Dudek z Krakowa. Budowa kościoła i Kaplicy Aniołów trwała następne 10 lat.

Kolejnym wielkim dniem okazał się 22 czerwca 1986 roku. Wtedy to Prymas Polski Kard. Józef Glemp, dokonał wmurowania kamienia węgielnego. Jesienią w oddanym do użytku pierwszym skrzydle domu parafialnego zamieszkał Ks. Morawski.

1 marca 1988 roku, to kamień milowy w historii bemowskiej placówki. Od tego momentu liczy się historia parafii, którą właśnie wtedy specjalnym dekretem ustanowił Ksiądz Prymas. Pół roku później, ówczesny Generał Ks. Jan Chrapek, ustanawia na Bemowie, Dom Zakonny Księży Michalitów, którego dyrektorem zostaje pierwszy proboszcz Ks. Stanisław Morawski. Od tamtego czasu w domu tym, w różnych okresach czasu zamieszkiwało łącznie ponad 70 zakonników.

W czerwcu 1993 roku poświęcona została nowa kaplica, w której pół roku wcześniej odprawiono pierwszą pasterkę. Od początku wraz z parafią, tworzyła się, w duchu michalickim, przestrzeń dla młodzieży. Wraz z kaplicą oddano dla nich siłownię i kawiarenkę U Michała, a w roku następnym studio muzyczne. Przed świętami Bożego Narodzenia 1993 zmieniona została także nazwa ulicy. Tym samym parafia zyskała nowy adres. Dotychczasowy Szareckiego 7, zastąpił Ks. Markiewicza 1 (założyciela Michalitów).

Kolejne trzy lata to okres bardzo intensywnych prac wewnątrz kościoła, pokrytego w 1994 roku miedzianą blachą. Wreszcie nadszedł 9 grudnia 1996 roku – dzień poświęcenia kościoła. Dla każdej parafii jest to jedno z ważniejszych wydarzeń w jej historii. W obecności biskupa Jana Chrapka, ówczesnego toruńskiego biskupa pomocniczego, wielu kapłanów wśród których nie mogło zabraknąć przełożonego generalnego ks. Kazimierza Tomaszewskiego i pierwszego administratora parafii Ks. Józefa Żaka, aktu poświęcenia dokonał Kard. Józef Glemp, metropolita warszawki. Także czterotysięczna rzesza wiernych cieszyła się swoim nowopoświęconym  kościołem. Kolejnym etapem w historii bemowskiej wspólnoty było mianowanie nowego proboszcza. W sierpniu 1997 roku, po 13 latach pasterzowania Ks. Stanisława Morawskiego, funkcję tę objął Ks. Karol Dąbrowski.  W grudniu po raz pierwszy zorganizowano Dziecięcy Parafialny Festiwal Kolęd, który na stałe wszedł do kalendarium corocznych wydarzeń.

W 1998 roku działalność rozpoczęła parafialna Caritas, a także tygodnik „Nasza Parafia”. W Wielkim Poście następnego roku ulicami naszej części Bemowa, przeszła I Osiedlowa Droga Krzyżowa. Od tego roku rozpoczęły się także, prowadzone przez młodzież z Ruchu „Światło – Życie”, „Czuwania u stóp Baranka” – całonocne adoracje paschalne, w nocy z Wielkiej Soboty na Niedziele Zmartwychwstania. W  2000 – Roku Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa, wybudowano na placu kościelnym grotę Niepokalanej, poświęcony został także kamień upamiętniający Polaków pomordowanych na Wschodzie. W Kaplicy Aniołów zamontowano witraże. W Wielki Piątek tego roku, ustawiono tam również krzyż autorstwa prof. Wincentego Kućmy. Podobny krucyfiks parafianie ufundowali dla katedry w Irkucku.

W maju tego samego roku rozebrana została stara kaplica. Pozostała jedynie część mieszkalna przeznaczona dla sióstr. 12 listopada abp Leszek Sławoj Głódź poświęcił jubileuszowy krzyż i obelisk poświęcony Żołnierzowi Polskiemu, ustawione na placu przy ul. Powstańców Śląskich.

Cały rok 2001 to czas intensywnych prac w Kaplicy Aniołów, które trwały aż do czerwca następnego roku.  Nie zapomniano także o kościele, w którym wykonano oświetlenie prezbiterium według projektu prof. Wojciecha Żagana i umieszczono 80 ławek. 30 czerwca 2001 ks. płk. prof. Jerzy Syryjczyk poświęcił zamontowaną w kościele tablicę pamięci zamordowanych na Mokotowie Członkom IV Zarządu Głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.  W uroczystość świętego Józefa roku 2002 Ojciec Generał Kazimierz Tomaszewski poświęcił w domu zakonnym kaplicę, której patronuje właśnie opiekun Najświętszej Rodziny. We wrześniu urządzono w kościele Kaplicę Miłosierdzia Bożego, w której umieszczono obraz poświęcony przez Jana Pawła II na krakowskich Błoniach w czasie sierpniowej pielgrzymki do ojczyzny. W uroczystość Świętych Archaniołów (29 września) pod przewodnictwem bpa Józefa Zawitkowskiego świętowano 20 lecie parafii. Pamiątką tego wydarzenia było zbudowanie kapliczki św. Krzysztofa przy ul. Wrocławskiej, którą poświęcono 6 października.

W kwietniu 2003 roku grupa parafian wraz z proboszczem podjęła inicjatywę uczczenia 25. rocznicy pontyfikatu papieża Polaka. Zawiązał się komitet organizacyjny, którego celem było stworzenie biblioteki parafialnej im. Jana Pawła II. Mottem biblioteki stały się prorocze słowa bł. Ks. Bronisława Markiewicza: „Polacy […], najwyżej zaś Pan Bóg Was wyniesie, kiedy dacie światu Wielkiego Papieża. Ufajcie przeto Panu, bo dobry, miłosierny i nieskończenie sprawiedliwy jest”. Logo biblioteki przedstawiające papieża pochylonego nad książką, jest również jej exlibrisem i znakiem firmowym. Bibliotekę zdobi popiersie patrona wykonane w brązie oraz fotel, którego używał w Nuncjaturze Apostolskiej w Warszawie w czasie pielgrzymki do ojczyzny. W korytarzu wiszą papieskie zdjęcia autorstwa Mariana Rynkiewicza. Do bibliotecznych pomieszczeń oprócz wypożyczalni i czytelni, należą sale wykładowe, gdzie odbywają się  liczne spotkania, wykłady oraz kursy języków obcych.

Otwarcie biblioteki nastąpiło 9 grudnia 2003 roku, w rocznicę konsekracji kościoła parafialnego.

W sierpniu tego roku wyruszyła  I pielgrzymka do Częstochowy na rolkach. 4 grudnia po uroczystej mszy św. roratniej, ks. abp Sławoj Leszek Głódź poświęcił popiersie Jana Pawła II, które stanęło przed domem parafialnym. Od chwili śmierci papieża miejsce to cieszy się szczególnym szacunkiem parafian. Często można spotkać tam modlących się, szczególnie młodych ludzi. Zawsze świecą się tam znicze i stoją świeże kwiaty.

Przez cały rok 2003, trwały prace budowlane na terenie domu parafialnego. Zostały wykończone dwie sale konferencyjne, kancelaria, archiwum oraz sala poradni przedmałżeńskiej. Na poziomie parteru wstawione zostały drzwi, pomalowano ściany i ułożono terakotę na korytarzach. W czasie wakacji trwały też intensywne prace porządkowe na placu kościelnym. Zostały ułożone chodniki i zasadzono zieleń.

W kościele zamontowano żyrandole oraz witraże przedstawiające tajemnice różańca świętego.

Na początku 2004 roku, witraże pojawiły się w oknie na chórze kościoła. 8 lutego tego roku, Nuncjusz Apostolski Abp Józef Kowalczyk poświęcił otwartą dwa miesiące wcześniej bibliotekę parafialną. Od tego momentu w bibliotece cyklicznie odbywają się wykłady, spotkania biblijne czy też wykłady na temat myśli papieskiej.

Nowy rozdział otworzyła kolejna zmiana proboszcza. 25 lipca funkcję tę powierzono Ks. Józefowi Grońskiemu. Podobnie jak w przypadku jego poprzednika, jest to drugi pobyt w bemowskiej parafii. Zarówno Ks. Karol jak i Ks. Józef pracowali tu już w latach 80. jako katecheci. We wrześniu nastąpiła także zmiana redakcji „Naszej Parafii.

Postępowały również prace gospodarcze. W skrzydle „C” domu zakonnego, przygotowano w tym roku dodatkowe mieszkania dla księży oraz świetlicę. Wymienione zostały także parkiety w niektórych pomieszczeniach tego skrzydła.

Podobnie jak w całej ojczyźnie, w kwietniu tego roku licznie zgromadzeni na modlitwie parafianie, przeżywali dni odejścia do Domu Ojca, umiłowanego papieża Jana Pawła II. Śmierć Ojca Świętego zastała nas podczas apelu w kościele. W tym samym czasie grupa parafian wraz z ks. proboszczem, po powrocie z pielgrzymki w Łagiewnikach dołączyła do modlitewnej rzeszy. Po ogłoszeniu śmierci papieża odprawiona została Msza św. Pomnik Jana Pawła II na placu kościelnym stał się miejscem modlitwy i oddawania hołdu Wielkiemu Polakowi. 8 kwietnia w Kaplicy Aniołów liczna grupa parafian uczestniczyła razem w transmisji pogrzebu Jana Pawła II. 22 kwietnia wyruszyła do Włoch tygodniowa parafialna pielgrzymka. Wzięło w niej udział ponad 500 osób, które podróżowały z kapłanami i przewodnikami w dziesięciu autokarach. Pierwotnym celem pielgrzymki miały być uroczystości beatyfikacyjne Sługi Bożego Ks. Bronisława Markiewicza, odwołane z oczywistych przyczyn. Śmierć papieża nadała pielgrzymce nowy charakter. Uczestnicy wzięli udział we Mszy św. inaugurującej pontyfikat Benedykta XVI i odwiedzili grób Jana Pawła II. Poza Rzymem odwiedzili m. in.: Wenecję, Asyż, Padwę, San Giovanni Rotondo, Monte San Angelo.

19 czerwca doszło do zapowiadanej wcześniej beatyfikacji Ks. Markiewicza. Miejscem uroczystości pod przewodnictwem Kard. Józefa Glempa był Plac gen. J. Piłsudskiego w Warszawie. Wieczór wcześniej nasz kościół zgromadził liczne rzesze zdążające na beatyfikację z michalickich placówek ze wszystkich stron Polski i świata. Uroczystej  Mszy św. przewodniczył ówczesny Przewodniczący Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych Abp Stanisław Nowak. W dzień beatyfikacji bezpośrednio po uroczystościach w naszej parafii odbyło się krótkie nabożeństwo dziękczynne. Tu wytchnienie i wsparcie dla ciała, otrzymali przed powrotem do domu wszyscy pielgrzymi.

Kolejną nową inicjatywą tego roku w parafii, stało się świętowanie małżeńskich jubileuszów w czasie Mszy św. o godz. 11.30 w  wybrane niedziele roku. Pierwszą z nich była niedziela 26 czerwca. Jubilaci otrzymują wcześniej imienne zaproszenia, a po uroczystości pamiątkowe obrazy.

W sierpniu na XX Światowe Dni Młodzieży do Kolonii wyjechała pięćdziesięcioosobowa grupa młodzieży z naszej parafii.

W dniach 14-16 października zorganizowane zostały „Dni Papieskie – Bemowo 2005”. Trzydniowe obchody, które wraz z parafią animował Urząd Dzielnicy Bemowo i Ośrodek „Michael” zgromadziły bardzo dużą liczbą parafian. Uroczystości rozpoczął Prymas Polski Kard. Józef Glemp. Od piątku do niedzieli parafianie brali udział w koncertach, przedstawieniu, czuwaniu, projekcji filmu. Gościem papieskich dni był zespół „Viola & New Day” oraz Kapela góralska „Muzyka Janusza Pilnego”. Młodzież oazowa poprowadziła „Wieczór Światła” . W niedzielę 16. października zainaugurowała swoją działalność nowa grupa parafialna „Przyjaciele Jana Pawła II”. Głównym jej zadaniem jest modlitwa w intencji beatyfikacji Jana Pawła II oraz zgłębianie papieskiego nauczania. W tym celu, każdego 16. dnia miesiąca, organizowane są comiesięczne wykłady. Prowadzą  je zaproszeni specjaliści z różnych stron Polski.

6 listopada 2005 roku, Nuncjusz Apostolski w Polsce, przewodniczył parafialnemu dziękczynieniu za beatyfikację Bł. Bronisława Markiewicza.

Rok 2005 był także historyczny dla wspólnoty sióstr michalitek, pracujących przy parafii. 22 grudnia wprowadziły się one do nowego budynku. Zajęły skrzydło „A” domu parafialnego. Wcześniej został przeprowadzony tam generalny remont, łącznie z wymianą dachu i okien. Dach wymieniono także w skrzydle „B”. Pod koniec roku zaczęła także działać nowa furta domu zakonnego księży. W Kaplicy Aniołów wymienione zostało oświetlenie.

Tradycyjnie na początku kolejnego, 2006 roku, odbył się Finał Parafialnego Festiwalu Kolęd. Tym razem już po raz dziewiąty. Dwa tygodnie później, 30 stycznia po raz pierwszy obchodziliśmy liturgiczne wspomnienie Bł. Bronisława Markiewicza. Przewodniczył mu biskup generał dywizji Tadeusz Płoski, ordynariusz diecezji polowej.

Pośród licznych imprez kulturalnych, jakie mają miejsce w parafii Matki Bożej Królowej Aniołów, niektóre zasługują na szczególną uwagę. Z pewnością był nią koncert, jaki miał miejsce 9 kwietnia 2006 roku „To miłość mi wszystko wyjaśniła – Artyści Polscy Janowi Pawłowi II”. Udział w nim wzięli m.in. Stan Borys, Alicja Majewska, Włodzimierz Korcz, Hanna Banaszak, Magda Anioł.

W Wigilię Paschalną 2006, Nuncjusz Apostolski Abp Józef Kowalczyk, poświęcił nowe, piszczałkowe organy, które są pierwszym instrumentem tej klasy w michalickiej parafii na Bemowie.

W maju Polskę odwiedził Benedykt XVI (25-28.V.2006). Nasi parafianie uczestniczyli licznie we Mszy św. na Placu Gen. J. Piłsudskiego. Wcześniej grupa młodzieży wzięła udział w spotkaniu z papieżem w Krakowie.

Ważnym wydarzeniem tego roku było poświęcenie sali widowiskowo-teatralnej, która znajduje się pod kościołem. Dokonał tego 22 października Kard. Józef Glemp, nadając jej jednocześnie im. Bpa Jana Chrapka.

W roku 2006 przeniesiona została kuchnia i jadalnia księży do skrzydła „C” domu zakonnego. Wyremontowana została także kaplica domowa św. Józefa, ocieplono i pomalowno ściany, założono także wentylację. W kościele zmieniono rynny i zamontowano grzałki roztapiające śnieg. Zmieniona została także część zewnętrznej, spadkowej konstrukcji dachu na kościele, gdyż zbierająca się woda deszczowa i śnieg wyrządzały sporo szkód dla budynku.

Rok 2007 rozpoczął się muzycznie. 14 stycznia z koncertem kolęd wystąpiły „Poznańskie Słowiki” pod dyrekcją Stefana Stuligrosza, a dwa tygodnie później na zakończenie X Jubileuszowego Parafialnego Festiwalu Kolęd zaśpiewała Eleni. W czerwcu tego roku (17.VI), przeżywaliśmy niezwykły jubileusz. Mieszkający na terenie parafii ks. kanonik Franciszek Ołdakowski, kapłan diecezji siedleckiej, świętował 100 lat życia i 75 lat kapłaństwa. Zmarł 4 miesiące później, 14 października, w jednym z warszawskich szpitali.

W 2008 roku ukończony został wystrój Kaplicy Błogosławionego Bronisława Markiewicza, która znajduje się po lewej stronie w kościele głównym. 30 stycznia Uroczystościom Dziękczynienia za beatyfikację Ks. Bronisława Markiewicza przewodniczył Biskup Adam Śmigielski, Ordynariusz Diecezji Sosnowieckiej, który dokonał aktu poświęcenia wspomnianej kaplicy. W tym roku odnowiona została także ściana frontowa przed głównym wejściem oraz ściany w przedsionkach kościoła. Wyłożona została również kostką brukową droga do kościoła oraz domu zakonnego oraz założona została brama wjazdowa. W Ośrodku Wychowawczo-Profilaktycznym zostały otwarte nowe pomieszczenia, które dziś stanowią biuro i sekretariat placówki. W dolnej części plebanii oddano do użytku pomieszczenia dla dzieci i młodzieży oraz pomieszczenia gospodarcze (refektarz, kuchnia i pralnia). W październiku przeżywaliśmy Wizytację Kanoniczną naszej parafii, której dokonał dokonał Ksiądz Biskup Piotr Jarecki. Ksiądz Biskup przewodniczył Mszy św. na zakończenie wizytacji, spotkał się z wszystkimi grupami działającymi w parafii oraz zwiedził pomieszczenia, szczególnie te, które oddane są do użytku dzieci, młodzieży i dorosłych. W listopadzie parafia przeżywała Jubileusz 20-lecia, a Ośrodek Wychowawczo-Profilaktyczny „MICHAEL” przeżywał Jubileusz 15-lecia powstania. Głównym uroczystościom jubileuszowym przewodniczył Ksiądz Biskup Piotr Jarecki.

Rok 2009 rozpoczęliśmy od dziękczynienia za dar beatyfikacji bł. Bronisława Markiewicza, Założyciela Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła. Uroczystościom tym 30 stycznia przewodniczył Nuncjusz Apostolski abp Józef Kowalczyk. W dalszym ciągu trwają prace nad wykończeniem głównej ściany ołtarzowej naszego kościoła. Prof. Wincenty Kućma z Krakowa koordynuje prace związane z wykończeniem figur Matki Bożej i Aniołów. 22 grudnia przeżywaliśmy również Mszę św. Roratnią z udziałem Ordynariusza Naszej Diecezji Arcybiskupem Kazimierzem Nyczem.

W roku 2010 gościliśmy w naszej parafii Księdza Kardynała Józefa Glempa, który 30 stycznia przewodniczył uroczystościom dziękczynienia za beatyfikację bł. Bronisława Markiewicza. 10 kwietnia odbyła się również pielgrzymka autokarowa do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Był to dzień, w którym pod Smoleńskiem zginął prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, parlamentarzyści, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, duchowni, przedstawiciele ministerstw, instytucji państwowych a także załoga samolotu. W Łagiewnikach modliliśmy się za ofiary tej strasznej katastrofy. W listopadowej pielgrzymce na Jasną Górę dziękowaliśmy Bogu za miniony rok liturgiczny, a na zakończenie Mszy św. odczytano Akt Zawierzenia Parafii przed cudownym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. 16 grudnia o godz. 6.00 odbyła się Msza św. roratnia z udziałem Biskupa Pomocniczego Archidiecezji Warszawskiej Piotra Jareckiego. Posuwają się również do przodu prace przy głównej ścianie ołtarzowej. Na Wielkanoc przy tabernakulum zostały zainstalowane dwie figury aniołów, adorujące Najświętszy Sakrament. Inne figury są sukcesywnie przygotowywane w pracowni prof. Wincentego Kućmy w Krakowie.