Chylice. Św. Urszuli Ledóchowskiej

Aby w pełni poznać historię powstania Parafii p.w. Świętej Urszuli Ledóchowskiej w Chylicach, należy uprzednio zapoznać się z historiografią Zgromadzenia Sióstr Urszulanek, które na długie lata wpisały się w przestrzeń katolicką Chylic i na trwałe znalazły miejsce w naszej pamięci.

Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego prowadziło w latach okupacji niemieckiej (1942-1944) bursę dla dziewcząt w Warszawie przy ul. Tamka 30. Po Powstaniu Warszawskim dziewczęta znalazły tymczasowe schronienie w domu Zgromadzenia w Ożarowie, skąd udały się do Zakopanego. Osiedliły się tam również w domu Zgromadzenia, ponieważ siostry prowadzące na Jaszczurówce zakład opiekuńczo-wychowawczy musiały z nakazu władz niemieckich opuścić dom i wraz z dziećmi znalazły schronienie w Kalwarii Zebrzydowskiej. Kiedy w maju 1945 siostry wraz z dziećmi powróciły z Kalwarii na Jaszczurówkę, dla wychowanek warszawskich trzeba było znaleźć lokum w pobliżu stolicy.

W tym celu w 1946 Zgromadzenie nabyło umową przyrzeczenia kupna- sprzedaży od właścicieli nieruchomości w Chylicach, Haliny Pietruszewicz i Tadeusza Jacobsona, dom i 1,2 ha ziemi z budynkami gospodarczymi. Dopiero w 1991 r. nieruchomość przeszła na własność Zgromadzenia. Pierwsza grupa sióstr i wychowanek przyjechała do Warszawy w lipcu 1945. Najpierw ulokowano się w domu bezhabitowego zgromadzenia w Chylicach, potem w Chylicach przy ul. Broniewskiego, aż wreszcie, po doprowadzeniu zrujnowanego na skutek działań wojennych domu do stanu używalności, osiedliły się siostry przy ul. Dworskiej 56 (obecnie Dworska 5), gdzie 15 IX 1945 został erygowany dom p.w. Opieki św. Józefa (Kuria Metropolitalna w Warszawie, 23 IV 1954 nr 2343).

Kaplica domowa p.w. św. Józefa, erygowana 16 IV 1946, stała się od 1 VII 1946 filią parafii p.w. św. Anny, Matki NMP, w Piasecznie (zaświadczenie Kurii Warszawskiej z 19 III 1952 nr 1650). Siostry prowadziły bursę dla dzieci i młodzieży. Bursę tę zlikwidowały władze państwowe 31 VIII 1961, choć pierwsza próba zabrania domu miała miejsce w marcu 1952 r. Siostry zajmowały się ponadto katechizacją w Chylicach, dojeżdżając również do Piaseczna, Jeziornej, Konstancina i Skolimowa, a następnie na terenie domu, w którym od 1960 mieścił się punkt katechetyczny. Od 1965 opiekowały się małymi dziećmi w ramach pomocy sąsiedzkiej, prowadziły świetlicę, pomagając dzieciom w nauce, ucząc jęz. angielskiego. Również od 1965 zaczęły prowadzić mały internat dla dziewczynek w wieku 7-11 lat. Od samego początku istnienia domu prowadziły półkolonie dla dzieci z Piaseczna i z Warszawy oraz przyjmowały starsze panie na wakacyjny wypoczynek. Kontakt ze środowiskiem utrzymywany był zwłaszcza poprzez kaplicę, do której ludność uczęszczała w niedziele i święta, a także przez doraźną pomoc ambulatoryjną i sąsiedzką, świadczoną zwłaszcza osobom samotnym i starszym.

Siostry zajmowały się też grupą ministrantów (ok. 40) i grupą dziewcząt, tzw. bielanek. Praca w ogrodzie i prowadzone małe gospodarstwo były podstawą utrzymania placówki. W 1960 roku został przeprowadzony gruntowny remont głównej części budynku, gdzie znajdowała się kaplica, a w latach 1968-1974 przebudowano barak i dom, w którym urządzono mieszkania dla osób przyjeżdżających na wakacje. Na życzenie władz kościelnych dom został odstąpiony archidiecezji warszawskiej na parafię pw. św. Urszuli Ledóchowskiej, erygowanej na tym terenie. Siostry opuściły dom 28 VI 1996, a oficjalne przekazanie obiektu nastąpiło 1 VII 1996. Do czasu wybudowania nowej świątyni rolę kościoła parafialnego spełniała dawna kaplica zakonna, odnowiona w 1989 r., której projektantem i wykonawcą był artysta rzeźbiarz Jerzy Machaj (1925-1998).