Kościół ojców bonifratrów pw. św. Jana Bożego

Parafia erygowana 1 września 1976 r. przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Od 10 lutego 1970 r. kościół św. Jana Bożego był kościołem rektoralnym.

Kościół pw. św. Jana Bożego, barokowy, zbudowany w latach 1726-1728 wg projektu Antoniego Solari i Józefa Fontany. 9 maja 1728 r. konsekrowany pw. św. Andrzeja przez biskupa poznańskiego Jana Tarło. Odbudowany w latach 1948-1952. Konsekrowany 3 (2?) listopada 1952 przez abp. Stefana Wyszyńskiego pw. św. Jana Bożego.

Klasztor złączony z kościołem. Dom zakonny zbudowany przy ul. Sapieżyńskiej 3 przez ojców bonifratrów.

Do Warszawy bonifratrzy przybyli w 1649 roku dzięki fundacji Bogusława Leszczyńskiego. W latach 1726-1728 wzniesiono kościół na obecnym miejscu, a 30 lat później klasztor oraz szpital. (…) Podczas powstania styczniowego w 1864 roku dokonano kasacji zakonu, a szpital przekazano władzom świeckim.

Podczas II wojny światowej świątynia i klasztor stały się celem zniszczenia przez wroga. 23 sierpnia 1944 r. pod gruzami budynków zginęło około 300 osób. Szpital przestał istnieć, ogromne zniszczenia dotknęły także kościół.

Po wojnie bonifratrzy wrócili do warszawskiej świątyni. Odbudowa kościoła, rozpoczęta w 1950 r., trwała 4 lata. Ówczesne władze nie zgodziły się na odbudowanie dawnego szpitala, a na należącym do braci terenie wzniesiono osiedle mieszkaniowe.