Zbuduj rodzinę na skale

Dom, który w języku biblijnym oznacza również rodzinę, a w Nowym Testamencie także Kościół zbierający się w domu ma trzy pokoje. Czy pokój cierpienia musi być największy? – zastanawiał się podczas wiosennej edycji Katechez Warszawskich kard. Gainfranco Ravasi.

– Bóg liczy każdą łzę kobiety, więc bądźmy ostrożni, by nie doprowadzać jej do płaczu – mówił kard. Gianfranco Ravasi, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury, otwierając w kościele Najświętszego Zbawiciela cykl wiosennych Katechez Warszawskich. – Rodzina przeżywa dziś kryzys, więc trzeba powrócić do jej biblijnych korzeni – przekonywał opisując, czym powinien być fundament, ściany oraz pokoje każdego domu, który tworzy rodzina.

Gość z Watykanu odwołując się do biblijnej koncepcji stworzenia mówił o fundamencie, jakim jest rodzina zbudowana przez kobietę i mężczyznę. Tworzony na takiej skale dom, będą budować ściany, czyli zrodzone z tego związku dzieci, ciało z ciał rodziców.

– Człowiek w Księdze Rodzaju zwraca oczy ku niebu i Bogu, ale także szuka sobie sprzymierzeńca, kogoś, komu może patrzeć w oczy. Biblia mówi, ze kobieta została stworzona z żebra mężczyzny, co oznacza: z tej samej materii, dającej równość obydwojgu. Nie została stworzona z jego stóp, by jej nie szanował, ani z jego głowy – by ona nim rządziła. Została stworzona od strony serca, aby być kochaną. Oni razem są obrazem kochającego Boga – mówił kard. Ravasi.

Kardynał podkreślił, że słowa „syn” i „dziecko” są najczęściej występującymi w Starym Testamencie, zaraz po słowie „Bóg”. Przywołując słowa Jana Pawła II, wypowiedziane podczas pierwszej pielgrzymki z 1979 r. w Meksyku podkreślił, że Bóg w swojej intymnej tajemnicy nie jest czystą samotnością, ale rodziną. W Trójcy Świętej zawiera się ojcostwo, usynowienie i to, co jest esencją każdej rodziny – miłość, czyli Duch św.

Mówiąc o problemach współczesnego rodzicielstwa przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury podkreślił, że ściany dzisiejszego domu i dzisiejszej rodziny rysują się i pękają, bo odciskają się w nim współczesne bolączki: cyfrowa kultura obrazu, bezrobocie, rozwody, używki, ale także przemoc czy grzechy pedofilii. Zaznaczył jednak, że współczesne troski występowały już także w czasach biblijnych. Kreśląc dalej symbolikę domu, wymienił trzy obecne w nim pokoje: cierpienia, pracy i radości.

– Szczęśliwe rodziny są wszystkie do siebie podobne, ale pozostałe są nieszczęśliwe każda na swój sposób – powiedział, przytaczając myśl Tołstoja z „Anny Kareniny”. – Wyobraźmy sobie Jezusa, wchodzącego do pokoju cierpienia. Przecież On był tam, gdzie był ból lub śmierć: do teściowej Piotra, która miała gorączkę, do Zacheusza, do celników i rodzin dotkniętych moralną degradacją, także do domu Łazarza. Zaradza problemom podczas celebracji zaślubin w Kanie. Ten zbiór można by dziś rozszerzać na problem separacji, narkotyków, niewierności, pornografii, problemy bioetyczne czy egoizm, który sprawia, że gaśnie dialog rodzinny – wymieniał kard. Gianfranco Ravasi.

Jako receptę na rozrywanie więzi między współczesnymi rodzicami i dziećmi, spędzającymi długie godziny przed ekranem komputera lub tabletu, gość z Watykanu wymienił mądre towarzyszenie dzieciom w wyborach i obecność, także z przekazem wiary, w świecie nowoczesnych technologii.

– Problem będzie rósł, bo dziecko szukając w odpowiedzi na istotne pytania w internecie, znajdzie kilkadziesiąt tysięcy różnych odpowiedzi. Czy to bogactwo? Raczej kosz z nieskończoną liczbą opcji. To rodzice, zamiast reagować krzykiem, powinni pomóc dzieciom wybierać w tym morzu możliwości.

Opisując drugi pokój każdego domu, kard. Ravasi podkreślił że nawet w czasach Nowego Testamentu występował problem bezrobocia. A Jezus troszczył się o głodujących rozmnażając chleb i walczył z niesprawiedliwością społeczną, jak w przypowieści o bogaczu.

– Ostatni pokój to pokój radości. To prawda, że często jest on bardzo mały, albo nawet trudno go znaleźć – powiedział, podkreślając że radość przychodzi do cierpliwych, a jej źródłem może być poczucie pełni, płynące z celebrowania liturgii i przekazu wiary kolejnym pokoleniom.

Kardynał zakończył symbolem otwartego okna. Dotyczy ono czułości i delikatności.

– Zaczynamy ją tracić wśród naszych młodych: kiedyś pisano listy miłosne, teraz wysyła się krótkie zimne sms-y, pozbawione ładunku i głębi. Miłość w dzisiejszym pojęciu, oznacza szybko skonsumowaną seksualność.

Podczas pytań, kardynał Gianfranco Ravas dodał jeszcze, że choć wizja rodziny cierpiącej wydaje się dominować we współczesnej kulturze, jako chrześcijanie – nawet konfrontowani ze śmiercią – musimy mieć w sobie odwagę, bo dla nas żadna rzeczywistość ziemska nie jest stracona.

– Cnota nadziei jest może najmniejsza ze wszystkich trzech, ale to ona sprawia że miłość i wiara mogą trwać – dodał.

Katechezy Warszawskie zainaugurowano jesienią ubiegłego roku. Wówczas poświęcone były sumieniu. Skierowane są przede wszystkim do dorosłych. Kolejne katechezy wygłoszą: ks. Robert Skrzypczak, ks. Piotr Mazurkiewicz, dominikanin o. Mirosław Pilśniak, ks. Krzysztof Pawlina, a zakończy rektor warszawskiego seminarium, ks. Wojciech Bartkowicz.Każde spotkanie będzie retransmitowane na falach Radia Plus Warszawa.

Kolejne wiosenne Katechezy Warszawskie w kościele Najświętszego Zbawiciela:

23 kwietnia: ks. Robert Skrzypczak, Rodzina i sakrament
7 maja: ks. Piotr Mazurkiewicz, Chrześcijaństwo i rodzina
14 maja: o. Mirosław Pilśniak OP, Dojrzałość w rodzinie
21 maja: ks. Krzysztof Pawlina, Dzieci w rodzinie
28 maja: ks. Wojciech Bartkowicz, Rodzina i wiara

Wszystkie katechezy rozpoczynają się o godz. 19.30.

 

Gość Warszawski
fot. Wojciech Łączyński