Abp Wojciech Skarszewski. Obrońca kościelnego prawa małżeńskiego

Abp Wojciech Skarszewski (ur. ?, zm. 12 czerwca 1827 r. w Warszawie) – pisarz wielki koronny, podkanclerzy koronny, biskup diecezjalny chełmski w latach 1791-1805, biskup diecezjalny lubelski w latach 1805-1824, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1824-1827.

Po święceniach kapłańskich, które przyjął w 1776 r., został kanonikiem kamienieckim, archidiakonem pomorskim, proboszczem kapituły włocławskiej i administratorem diecezji kujawskiej. Mianowany 29 listopada 1790 r. ostatnim biskupem chełmskim. W wyniku porozbiorowych zmian granic obsługiwał część okolicznych diecezji, odciętych od swoich biskupów.

Przystąpił do konfederacji targowickiej, za co w czasie insurekcji kościuszkowskiej otrzymał karę śmierci zamienioną później na dożywotnie więzienie. W 1795 r. powrócił jednak do diecezji, gorliwie oddając się pracy duszpasterskiej.

W 1805 r. Pius VII zniósł diecezję chełmską,a na jej miejsce erygował diecezję lubelską, mianując go jej pierwszym biskupem.

Mianowany 12 lipca 1824 r. arcybiskupem warszawskim, urząd objął 19 lipca 1824 r. Zdecydowanie bronił kościelnego prawa małżeńskiego.

Został pochowany w podziemiach katedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie.

„Biskupi ordynariusze archidiecezji warszawskiej 1794-2007”, Warszawa 2013