Kim jest biskup koadiutor

Biskup koadiutor, podobnie jak biskup pomocniczy, jest nominowany po to, aby pomagać biskupowi diecezjalnemu. Jego funkcja różni się jednak tym, że posiada prawo następstwa, czyli sukcesji, oraz ma specjalne kompetencje. Obejmie diecezję z chwilą sede vacante.

Charakter i prawa biskupa koadiutora określają kanony 403 – 411 Kodeksu Prawa Kanonicznego.

Na mocy swojej konsekracji biskupiej jest członkiem kolegium biskupów (kan. 336 KPK), ma prawo i obowiązek uczestniczyć w soborach ekumenicznych (kan. 339 KPK), w synodach partykularnych, synodach diecezjalnych, a także w obradach konferencji episkopatu. Jego prawa i obowiązki są szczegółowo określone w listach nominacyjnych. Ma te same obowiązki co biskup pomocniczy, czyli ma pomagać biskupowi diecezjalnemu w zarządzaniu diecezją, a także zastępuje go gdy jest nieobecny lub niedyspozycyjny. Zawsze powinien być mianowany wikariuszem generalnym.

W przypadku, gdy biskup koadiutor obejmuje diecezję, osobiście, albo poprzez reprezentanta, przedstawia listy apostolskie swojej nominacji biskupowi diecezjalnemu, kolegium konsultorów i w obecności kanclerza kurii. Gdyby biskup diecezjalny był niedostępny lub ubezwłasnowolniony przedstawia swoje listy nominacyjne tylko kolegium konsultorów w obecności kanclerza kurii.